Μπέρτα (κόρη του Καρλομάγνου)
| Μπέρθα, κόρη του Καρλομάγνου | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Berthe (Γαλλικά) |
| Θάνατος | 9ος αιώνας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύντροφος | Angilbert |
| Τέκνα | Nithard Hardouin de Ponthieu |
| Γονείς | Καρλομάγνος[1] και Χίλντεγκαρντ του Φίντσγκαου[1] |
| Αδέλφια | Λουδοβίκος ο Ευσεβής[2] Κάρολος ο νεώτερος[2] Πεπίνος της Ιταλίας[2] Πεπίνος ο Κυφός[2] Δρόγων[2] Χιού, γιός του Καρλομάγνου[2] Λοθάριος[2] Θεοδώριχος[2] Ροτρούδη[2] Θεοδράδα[2] Γκισέλα, κόρη του Καρλομάγνου[2] Αλπαΐς[2] Αδελαΐδα[2] Χιλδεγάρδη[2] Χροταΐδα[2] Χιλτρούδη[2] Ροθίλδη[2] Αδαλτρούδη[3] |
| Οικογένεια | Δυναστεία των Καρολιδών[1] |
Η Μπέρτα (περί το 780 - μετά τις 11 Μαρτίου 824) μέλος της Δυναστείας των Καρολιδών ήταν το έβδομο παιδί και η τρίτη κόρη του αυτοκράτορα Καρλομάγνου με την τρίτη σύζυγο του Χίλντεγκαρντ του Φίντσγκαου. Η Μπέρτα μαζί με όλα τα αδέλφια της μεγάλωσαν και εκπαιδεύτηκαν στην αυτοκρατορική αυλή του πατέρα τους. Ο Όφα της Μερκίας ζήτησε από τον Καρλομάγνο να παντρευτεί ο γιος του Έγκφριθ της Μερκίας την Μπέρτα, η προσφορά εξόργισε τον Καρλομάγνο, διέκοψε τις διπλωματικές σχέσεις με την Μερκία και τους απέκλεισε από όλα τα λιμάνια της αυτοκρατορίας (790). Η Μπέρτα όπως και οι υπόλοιπες αδελφές της παρέμειναν ανύπαντρες, οι φήμες λένε ότι ο Καρλομάγνος δεν ήθελε να παντρέψει τις κόρες του επειδή φοβόταν τις πολιτικές αντιπαλότητες των συζύγων τους.[4]
Η Μπέρτα είχε μακρόχρονες σχέσεις με έναν αυλικό τον Άνγκιλμπερτ, μαζί του έκανε τρία παιδιά. Την περίοδο 794-795 ο Άνγκιλμπερτ παρουσίασε σαν αυλικός ένα ποίημα με το οποίο υμνούσε την Μπέρτα για την ομορφιά και τα χαρίσματα της, η Μπέρτα είχε ποιητικές αρετές και αυτό δημιούργησε ανησυχίες στον Άνγκιλμπερτ για την κριτική της.[5] Ο ένας από τους γιους της ήταν ο ιστορικός Νίταρντ ηγούμενος του Σαιντ-Ρίκιερ, η κόρη της επίσης Μπέρτα παντρεύτηκε τον Χέλγκαρντ Β΄ κόμη του Ποντιέ. Μετά τις ερωτικές του σχέσεις με την Μπέρτα ο Άνγκιλμπερτ αποσύρθηκε σε μοναστήρι, σύμφωνα με την βιογραφία του γιου του Νίταρντ έγινε ηγούμενος του Σαιντ-Ρίκιερ.[6] Ο Άνγκιλμπερτ παρέμεινε ένας από τους σημαντικότερους σύμβουλους του Καρλομάγνου, τα παιδιά του εκπαιδεύτηκαν στην αυλή του, ο Νίταρντ έγινε σημαντικός στρατιωτικός, πολιτικός και σύμβουλος του Καρόλου του Φαλακρού.[7] Όταν πέθανε ο Καρλομάγνος ο γιος και διάδοχος του Λουδοβίκος ο Ευσεβής έστειλε όλες τις αδελφές του σε μοναστήρια που είχαν πάρει κληρονομιά από τον πατέρα τους.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 205-6. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 2,16 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 200-210. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Becher, Matthias. Charlemagne, Yale University Press, 2005
- ↑ Garver, Valerie Louise (2009). Women and Aristocratic Culture in the Carolingian World. Cornell University Press. σ. 42
- ↑ Starr, Brian Daniel (2009). Ascent of the Saints. Brian Daniel Starr. σ. 175
- ↑ Chalmers, Alexander (1815). The General biographical dictionary: containing an historical and critical account of the lives and writings of the most eminent persons in every nation: Vol. 23 (University of Wisconsin - Madison ed.). J. Nichols. σ. 199
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Becher, Matthias. Charlemagne, Yale University Press.
- Garver, Valerie Louise (2009). Women and Aristocratic Culture in the Carolingian World. Cornell University Press.
- Starr, Brian Daniel (2009). Ascent of the Saints. Brian Daniel Starr.
- Chalmers, Alexander (1815). The General biographical dictionary: containing an historical and critical account of the lives and writings of the most eminent persons in every nation.